Το τσίπουρο και το καφενείο μέσα από την ιστορία

Η ιστορία του τσίπουρου

Η ιστορία του τσίπουρου χάνεται στα βάθη του χρόνου, αν και ο θρύλος αναφέρει ότι η παράγωγη του ξεκίνησε τον 14ο αιώνα στο Άγιο Όρος και από εκεί εξαπλώθηκε μέσω των μοναχών και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, κυρίως στην Ήπειρο, τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και την Κρήτη.

Πρόκειται για απόσταγμα από τα στέμφυλα, τα υπολείμματα δηλαδή των σταφυλιών που απομένουν μετά το πάτημα τους για την παραγωγή του κρασιού, αφού τον προηγούμενο αιώνα τίποτα δεν πήγαινε χαμένο στις αγροτικές παραγωγικές μονάδες. Και πράγματι μέχρι τα τέλη του 20ο αιώνα η παραγωγή του τσίπουρου γινόταν αποκλειστικά στο σπίτι και πολύ αργότερα ξεκίνησε η μαζική βιομηχανική παραγωγή του.

Το τσίπουρο σερβίρεται σε μικρά ποτήρια συνήθως με συνοδεία μεζέδων, ενώ μπορεί να προστεθεί νερό ή πάγος. Η όλη ιεροτελεστία ξεκινά με απλά πιάτα όπως τυρί και ελιές, τα οποία σταδιακά γίνονται όλο και πιο σύνθετα, προκειμένου να παραταθεί η απόλαυση. Σκοπός είναι η παρέα να παραμείνει γύρω από το τραπέζι όσο περισσότερο γίνεται, ώστε να ευφρανθούν όχι μόνο οι αισθήσεις της γεύσης και της όσφρησης, αλλά και να ζεσταθεί ο νους και η καρδιά.

Η ιστορία του καφενείου

Η ιστορία του καφενείου μας ταξιδεύει πολύ πίσω στο χρόνο, στη μακρινή Μέκκα, όπου ένας δερβίσης για πρώτη φορά βράζει αυτούς του παράξενους αρωματικούς κόκκους και τους σερβίρει στους περαστικούς. Έτσι γεννήθηκε το τελετουργικό του καφέ, το οποίο με το χρόνο διαδόθηκε στην Αραβία, τη Συρία, και την Αίγυπτο.

Στην Οθωμανική αυτοκρατορία, το πρώτο καφενείο ανοίγει στην Κωνσταντινούπολη το 1551 από δύο Σύριους και ήταν τόσο μεγάλη η επιτυχία του, που τα καφενεία άρχισαν να πολλαπλασιάζονται και οι κάτοικοι πλέον να παραμελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, ώστε να απολαύσουν τον καφέ τους, με αποτέλεσμα οι μουφτήδες να ζητήσουν την απαγόρευση τους. Ήταν όμως τέτοια η αγάπη του λαού που όχι μόνο δεν έκλεισαν, αλλά λειτούργησαν και σε άλλα σημεία της επικράτειας.

Στην Ευρώπη το πρώτο καφενείο λειτουργεί στο Λονδίνο, το 1652 από έναν Έλληνα Mικρασιάτη, με την ονομασία «Ελληνικό Καφενείο» γρήγορα δε ακολουθούν και άλλα, αποτελώντας το επίκεντρο της δημόσιας ζωής.

Και στη Γαλλία, όμως, τα καφενεία παίζουν σημαντικό ρόλο στην διάδοση των ιδεών της Γαλλικής Επανάστασης, αφού σε αυτά συχνάζουν οι διανοούμενοι της εποχής, ανταλλάσοντας ιδέες μεταξύ τους αλλά και με τους υπόλοιπους θαμώνες.

Στην Ελλάδα το πρώτο καφενείο, η «Ωραία Ελλάς» ανοίγει στη γωνία Ερμού και Αιόλου, περίπου το 1839, και γίνεται αμέσως το σημείο συνάντησης της φλογερής νεολαίας της εποχής και σύμβολο των αγώνων της.

Από τότε και μέχρι τον 20ο αιώνα το καφενείο αποτελεί χώρο σύναξης της λαϊκής τάξης σε όλη την ελληνική επικράτεια. Ιδιαίτερα μεταξύ των δεκαετιών 1930 έως 1960, το καφενείο είναι το σημείο συνάντησης, όπου ο κόσμος παίρνει μέρος σε κοινωνικές και πολιτικές συζητήσεις, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως χώρος διασκέδασης, ταχυδρομείο, μπακάλικο, τηλεφωνείο κ.α. Μοναδικός υπάλληλος του καφενείου είναι ο ιδιοκτήτης του, ο επονομαζόμενος καφετζής.

Μπορεί στην εποχή μας το καφενείο να έχει χάσει τον παραδοσιακό του ρόλο, όμως πάντα θα υπάρχει στη μνήμη μας μέσα από τις ιστορίες του παρελθόντος. Εξάλλου κάποιοι ρομαντικοί νοσταλγοί αναλαμβάνουν σήμερα να στήσουν νέα καφενεία, που απευθύνονται στο σύγχρονο κοινό και αποτελούν μοντέρνες ολοκληρωμένες προτάσεις διασκέδασης.

Ένα τέτοιο καφενείο είναι και το δικό μας. Το καφενείο στη νέα εκδοχή του. Το Πάμε Τσίπουρο, Πάμε Καφενείο, θα σου προσφέρει δυνατές γεύσεις, ξεχωριστά ποτά, παρεΐστικη ατμόσφαιρα και ελληνική μουσική, σε ένα περιβάλλον που θυμίζει κάτι από τα παλιά και θα σου μείνει αξέχαστο για πολύ καιρό.